Resmi Gazete Tarihi: 05.12.2008 Resmi Gazete Sayısı:
27075
BİNALARDA ENERJİ
PERFORMANSI YÖNETMELİĞİ
Amaç
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam,
Dayanak, Tanımlar ve Kısaltmalar
MADDE 1 – (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
(1) Bu Yönetmeliğin amacı, binalarda enerjinin ve enerji
kaynaklarının etkin ve verimli kullanılmasına, enerji israfının önlenmesine ve
çevrenin korunmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
(1)
Bu Yönetmelik mevcut
ve yeni yapılacak binalarda;
a)
Mimari tasarım,
mekanik tesisat, aydınlatma, elektrik tesisatı gibi binanın enerji kullanımını
ilgilendiren konularda bina projelerinin ve enerji kimlik belgesinin
hazırlanmasına ve uygulanmasına ilişkin hesaplama metotlarına, standartlara,
yöntemlere ve asgari performans kriterlerine,
b)
Enerji kimlik
belgesi düzenlenmesi, bina kontrolleri ve denetim faaliyetleri için
yetkilendirmelere,
c)
Enerji ihtiyacının,
kojenerasyon sistemi ve yenilenebilir enerji kaynaklarından karşılanmasına, ç)
Ülke genelindeki bina envanterinin oluşturulmasına ve güncel tutulmasına,
toplumdaki enerji
kültürü ve verimlilik bilincinin
geliştirilmesine yönelik eğitim ve bilinçlendirme faaliyetlerine,
d)
Korunması gerekli
kültür varlığı olarak tescil edilen binalarda, enerji verimliliğinin
artırılmasına yönelik önlemler ve uygulamalar ile ilgili, Kültür ve Tabiat
Varlıklarını Koruma Kurulunun görüşünün alınarak bu görüş doğrultusunda yapının
özelliğini ve dış görüntüsünü etkilemeyecek biçimde enerji verimliliğini
arttırıcı uygulamaların yapılmasına
ilişkin iş ve işlemleri kapsar.
(2)
Sanayi alanlarında
üretim faaliyetleri yürütülen binalar, planlanan kullanım süresi iki yıldan az
olan binalar, toplam kullanım alanı 50 m2’nin altında olan binalar,
seralar, atölyeler ve münferit olarak inşa edilen ve ısıtılmasına ve
soğutulmasına gerek duyulmayan depo, cephanelik, ardiye, ahır, ağıl gibi
binalar bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır.
Dayanak
MADDE 3 – (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
(1) Bu Yönetmelik, 18/4/2007 tarihli ve 5627 sayılı Enerji
Verimliliği Kanununun 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (ç) ve (d) bentleri
ile 13/12/1983 tarihli ve 180 sayılı Bayındırlık ve İskân Bakanlığının Teşkilat
ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 30/A numaralı maddesine
dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar ve
kısaltmalar
MADDE
4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a)
Aydınlatma enerji
tüketimi: Binanın aydınlatılması için harcanan toplam enerjiyi,
b)
Aydınlatma yükü:
Aydınlatma için kullanılan toplam kurulu gücü,
c)
Bağımsız bölüm:
Anagayrimenkulün ayrı ayrı ve başlı başına kullanılmaya elverişli olup,
2/7/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu hükümlerine göre bağımsız
mülkiyete konu olan bölümlerini,
ç) Bakanlık: Bayındırlık ve İskan
Bakanlığını,
d)
Bina: Kendi başına
kullanılabilen, üstü örtülü olan insanların içine girebilecekleri ve insanların
oturma, çalışma, eğlenme veya dinlenmelerine veya ibadet etmelerine yarayan ve
hayvanların ve eşyaların korunmasına uygun yapıyı,
e)
Bina sahibi: Bina
üzerinde mülkiyet hakkına sahip olan gerçek veya tüzel kişiyi veya varsa intifa
hakkı sahibini, eğer her ikisi de yoksa binaya malik gibi tasarruf edeni,
f) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
Bina yöneticisi: Kat Mülkiyeti Kanununa
göre atanmış veya seçilmiş veya belirlenmiş olan ve bina yönetimini sağlayan kişiyi,
g)
Bireysel ısıtma:
Bağımsız bölüm içerisine yerleştirilen bir ısı üretim kaynağından elde edilen
ısıtma enerjisi ile bağımsız bölümün ısıtılmasını,
ğ)
Bölgesel ısıtma sistemi: Bir merkezden elde edilen ısıtma enerjisinin, mahalle
ve daha büyük ölçekteki yerleşimlerde yer alan binalara dağıtılmasını ve
bağımsız bölümlerin ısıtılmasını sağlayan sistemi,
h) Bölgesel sıhhi sıcak su sistemi: Bir merkezden elde
edilen sıhhi sıcak suyun bölge içerisindeki binalara ve bağımsız bölümlere
dağıtılması ve kullanılmasını sağlayan sistemi,
ı)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
i)
Enerji kimlik
belgesi: Asgari olarak binanın enerji ihtiyacı ve enerji tüketim
sınıflandırması, yalıtım özellikleri ve ısıtma ve/veya soğutma sistemlerinin
verimi ile ilgili bilgileri içeren belgeyi,
j) (Değişik:RG-28/4/2017-30051)
Enerji kimlik belgesi vermeye yetkili
kuruluşlar: Enerji kimlik belgesi düzenlemek üzere Bakanlık tarafından
yetkilendirilmiş gerçek veya tüzel kişileri,
k) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
l) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
m)
Enerji yöneticisi: Binalarda enerji yönetimi ile ilgili faaliyetleri yerine
getirmekle sorumlu ve enerji yöneticisi sertifikasına sahip kişiyi,
n)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
o)
Halojen lamba:
İçinde halojen gaz bulunan tungsten halojen ve metal halojen olmak üzere iki
çeşidi bulunan lambaları,
ö)
Hizmet amaçlı binalar: Kamu binaları, okullar, ibadethaneler, hastaneler,
sağlık merkezleri ve benzeri amaçlara tahsis edilmiş binaları, sığınma veya
yaşlı veya çocukların bakımı için tahsis edilmiş sosyal hizmet binalar ve
benzeri amaçlar için tahsis edilmiş binaları, sinema ve tiyatro, toplantı
salonları, sergiler, müzeler, kütüphaneler, kültürel binalar ve sportif
faaliyetlere tahsis edilen binalar ve benzeri amaçlara tahsis edilmiş binaları,
p) Isı pompası: Toprakta, havada ve suda düşük sıcaklıkta
mevcut olan enerjinin, ısıtma ve/veya soğutma yapmak amacıyla bina içine
iletilmesini sağlayan düzeneği,
r)
İlgili idare: Yapı
ruhsatı ve yapı kullanma izin belgesi verme yetkisine sahip belediye ve mücavir
alan sınırları içindeki uygulamalar için büyükşehir belediyeleri ile diğer
belediyeleri, bu alanlar dışında kalan alanlarda valilikler ile diğer idareleri,
s) İklimlendirme sistemi: Ortam havasının, neminin,
temizliğinin ve sıcaklığının bir arada kontrol edildiği ve taze hava
ihtiyacının karşılandığı sistemi,
ş) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
İşletmeci kuruluş: Mekanik ve elektrik sistemlerinin çalışmasından sorumlu
kuruluşu,
t)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
u)
Kaskad kazan
sistemi: Birbirleri ile mekanik ve elektronik olarak haberleşmeli çalışan,
ihtiyaca göre sıralı devreye girerek yakıt tasarrufu sağlayan, kazan yedekleme
sıkıntısının olmadığı kazan sistemlerini,
ü)
Kazan: Yakıtın yakılması sonucu açığa çıkan enerjinin ısı taşıyıcı akışkana
aktarılmasını sağlayan basınçlı kabı,
v)
Kojenerasyon: Isı ve
elektrik ve/veya mekanik enerjinin aynı tesiste eş zamanlı olarak üretimini,
y)
Mekanik tesisat:
İnşaat işlerinde makine mühendisliği etkinlik alanına giren ısıtma, soğutma,
havalandırma, temiz ve pis su, sıhhi sıcak su ve yangın söndürme sistemleri
işlerinin tümünü,
z)
Merkezi ısıtma
sistemi: Bir merkezden elde edilen ısıtma enerjisi ile birden fazla bağımsız
bölümün ısıtılmasını sağlayan sistemi,
aa)
Merkezi sıhhi sıcak su sistemi: Bir merkezden elde edilen sıhhi sıcak suyun
binalara ve bağımsız bölümlere dağıtılması ve kullanılmasını sağlayan sistemi,
bb)
Merkezi soğutma sistemi: Bir merkezden elde edilen soğutma enerjisi ile birden
fazla bağımsız bölümün soğutulmasını sağlayan sistemi,
cc) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
çç)
Mevcut bina: Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden önce yapı ruhsatı alınıp
yapımı devam eden veya yapımı tamamlanan binayı,
dd)
Nihai enerji tüketimi: Son kullanıcı tarafından binasında veya bağımsız
bölümünde katı, sıvı veya gaz yakıtlardan elde edilen enerjinin ve elektrik
enerjisinin toplam tüketimini,
ee) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
ff) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
gg)
Ticari amaçlı binalar: İş merkezleri, ofis ve benzeri amaçlara tahsis edilmiş
binalar ve eğlence ve alışveriş merkezleri ve benzeri amaçlara tahsis edilmiş
binalar ile otel, motel, pansiyon ve benzer amaçlara tahsis edilmiş binaları,
ğğ) TSE: Türk Standardları
Enstitüsünü,
hh) Yenilenebilir enerji: Hidrolik, rüzgar, güneş,
jeotermal, biyokütle, biyogaz, dalga, akıntı ve gel-git gibi fosil olmayan
enerji kaynaklarından elde edilebilen enerjiyi,
ıı)
Yıllık enerji ihtiyacı: Binanın ısıtma, sıhhi sıcak su, soğutma, elektrik ve
aydınlatma sistemleri için birincil enerji cinsinden ortama bir yıl içerisinde
verilmesi gereken ısı enerjisi miktarını,
ii)
Yıllık ısıtma enerjisi ihtiyacı: Isıtma sisteminden ısıtılan ortama bir yıl
içerisinde verilmesi gereken net ısı enerjisi miktarını,
jj) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Yıllık
sıhhi sıcak su enerjisi ihtiyacı: Sıcak su temini için bir yıl içerisinde
harcanan net ısı enerjisi miktarını,
kk)
Yıllık soğutma enerjisi ihtiyacı: Soğutma sisteminin soğutulan ortamdan bir yıl
içerisinde atması veya çekmesi gereken net ısı enerjisi miktarını,
ll) (Ek:RG-1/4/2010-27539)
BEP-TR: Enerji kimlik belgelerinin düzenlenmesi için kullanılan ve Bakanlık
internet adresinden erişim sağlanan yazılım programını,
mm) (Ek:RG-1/4/2010-27539) Binalarda enerji
verimliliği: Binalarda yaşam standardı ve hizmet kalitesinin düşmesine sebebiyet
vermeksizin enerji tüketiminin azaltılmasını,
nn) (Ek:RG-1/4/2010-27539) Birincil enerji
tüketimi: Son kullanıcı tarafından binasında veya bağımsız bölümünde katı, sıvı
veya gaz yakıtlardan elde edilen enerji ile tüketilen elektrik enerjisinin
üretilmesi ve dağıtılması safhalarında tüketilen enerjilerle birlikte toplam
tüketimlerini,
oo)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Denetim
yapacak kurum ve kuruluşlar: Enerji kimlik belgesine göre binanın enerji
tüketen ekipmanlarının, ilgili raporlarda belirtilen periyotlarda ilgili
standartlarda belirtilen ve sistemin gerektirdiği periyodik kontrole, teste ve
bakıma tabi tutulup tutulmadığının denetlenmesini yapacak olan ve Bakanlık
tarafından yetkilendirilmiş kurum veya kuruluşları,
öö)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Genel
aydınlatma: Bir hacmin tamamında belirli kriterler kapsamında, aydınlatmada
vurgu, yönlendirme ve farklı aydınlık seviyesine gerek olan kısmi bölge gibi özel ihtiyaçlar dikkate alınmaksızın
talepleri karşılamak amacıyla yapılan aydınlatmayı,
pp)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Güvenlik
aydınlatması: Gece şartlarında bina çevresinin güvenlik açısından kontrolün ve
gözetimin daha kolay yapılmasını sağlamak amacıyla yapılan çevre
aydınlatmasını,
rr) (Ek:RG-1/4/2010-27539) Kullanım alanı:
Binanın inşa edilen ve kullanılabilen tüm bölümlerinin; duvarlar, kolonlar,
ışıklıklar, giriş holleri, açık çıkmalar, hava bacaları, saçaklar, tesisat
galerileri ve katları, ticari amaçlı olmayan ve binanın kendi ihtiyacı için
otopark olarak kullanılan bölüm ve katlar, yangın merdivenleri, asansörler,
tabii zemin terasları, kalorifer dairesi, kömürlük, sığınak, su deposu ve
hidrofor dairesi çıktıktan sonraki alanı,
ss)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Önemli
tadilat: Binada cephe, mekanik ve elektrik tesisatı gibi enerji tüketimini
etkileyen konularla ilgili toplam tadilat maliyetinin, binanın emlak vergisine
esas değerinin % 25’ini aştığı tadilatları,
şş)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Yapı inşaat
alanı: Işıklıklar hariç olmak üzere, bodrum kat, asma kat ve çatı arasında yer
alan mekanlar ve ortak alanlar dahil yapının inşa edilen bütün katlarının
alanını
ifade eder.
İlkeler
İKİNCİ BÖLÜM
İlkeler, Görevler, Yetkiler ve
Sorumluluklar
MADDE 5 – (1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
Yeni bina tasarımında, mevcut binaların proje değişikliği gerektiren önemli
tadilat projelerinde, mekanik ve elektrik tesisat değişikliklerinde binanın
özelliklerine göre bu Yönetmelikte öngörülen esaslar göz önüne alınır.
(2)
Binanın mimari,
mekanik ve elektrik projeleri, diğer yasal düzenlemeler yanında, enerji
ekonomisi bakımından bu Yönetmelikte öngörülen şartlara uygun değil ise, ilgili
idare tarafından yapı ruhsatı verilmez.
(3)
Bu Yönetmelik
esaslarına uygun projesine göre uygulama yapılmadığının tespiti halinde, tesbit
edilen eksiklikler giderilinceye kadar binaya, ilgili idare tarafından yapı
kullanım izin belgesi verilmez.
(4)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Bu Yönetmelikte tanımlanmamış olan ve açıklık gereken
hususlar hakkında, Ek-8a’da verilen Türk Standartlarının güncel halleri, bu
standartların olmaması halinde ise, Ek-8b’de verilen Avrupa Standartlarının
güncel halleri esas alınır.
(5)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında proje, yapım, denetim ve
diğer konularda tereddüde düşülen hususlar hakkında Bakanlığın görüşü alınır.
(6)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Mevcut binaların, dış cephe duvarlarında ısı yalıtımı, ısıtma
sisteminde kazan değişikliği, ferdi ve merkezi ısıtma sistemleri arasında
dönüşüm yapılması, merkezi soğutma sistemi kurulması, kojenerasyon sistemi
kurulması veya yenilenebilir enerji kaynaklarından elektrik üretilmesi ile
ilgili konularda tadilat yapılması halinde, bu Yönetmelik hükümleri
doğrultusunda uygulama projesi hazırlanır ve yapı kullanım izni veren ilgili
idare tarafından onaylanır ve uygulanması sağlanır.
(7)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında, Avrupa Birliği mevzuatına uyum ile
birlikte bu uyum kapsamında Avrupa Birliği ülkelerindeki binalarda asgari
enerji performansı uygulamalarının bu Yönetmeliğe yansıtılması doğrultusunda
gerekli değişikliklerin yapılması esastır.
(8)
(Ek:RG-28/4/2017-30051) Mevcut binalarda gerçekleştirilecek ısı yalıtımı
faaliyetinden önce uygulayıcı firma ile bina sahibi veya sahibi adına hareket
etmeye yetkili kişi arasında asgari hüküm ve şartları Ek-9’da yer alan sözleşme düzenlenir.
Görev, yetki ve
sorumluluk
MADDE 6 – (1) Bu Yönetmelik
hükümlerinin uygulanmasından;
a)
İlgili idareler,
b)
Enerji kimlik
belgesi düzenlemeye yetkili kuruluşlar,
c)
Yatırımcı kuruluşlar,
ç) Bina sahipleri, bina
yöneticileri veya enerji yöneticileri,
d)
İşletmeci kuruluşlar,
e)
İşveren veya temsilcileri,
f)
Tasarım ve
uygulamada görevli mimar ve mühendisler,
g)
Uygulayıcı
yükleniciler ve üreticiler,
ğ)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binanın
yapılmasında, kullanılmasında ve enerji kimlik belgesi düzenlenmesinde görev
alan müşavir, danışman, proje kontrolü yapan gerçek veya tüzel kişiler, enerji
kimlik belgesi düzenlemeye yetkili kuruluşlar, denetleme kuruluşları ve işletme
yetkilileri, görevli, yetkili ve sorumludur.
(2) Yönetmelik hükümlerine göre inşa edilmemiş binalardan;
a)
Projenin eksik veya
hatalı olması veya standartlara uygun olmaması halinde, proje müellifleri;
yapımın eksik veya hatalı olması veyahut standartlara uygun olmaması halinde
ise, varsa yapı denetim kuruluşu ve yüklenici veya yapımcı firma, yetkileri
oranında sorumludur.
b)
Sistemin uygun
çalışmaması işletmeden kaynaklanıyor ise, bina sahibi, yöneticisi veya varsa
enerji yöneticisi veya işletmeci kuruluş doğrudan sorumlu olur.
c) İlgili idareler, sorumluluğun takip, tespit ve gereğinin
yerine getirilmesi hususunda görevli ve yetkilidir.
(3)
İlgili idareler ve
enerji kimlik belgesi düzenlemeye yetkili kuruluşlar, projelerin ve
uygulamaların bu Yönetmelik hükümlerine uygun olup olmadığını denetler.
(4)
Bu Yönetmeliğe uygun
tasarım ve uygulaması yapılmayan binalara yapı ruhsatı veya yapı kullanım izin
belgesi verilmesi durumunda, ilgili idareler, enerji kimlik belgesi düzenlemeye
yetkili kuruluşlar ve varsa yapı denetim kuruluşları sorumlu olur.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Bina Enerji
Performansı Açısından Mimari Proje Tasarımı ve Mimari Uygulamaları
Bina enerji performansı açısından mimari
proje tasarımı
MADDE 7 – (1) Binaların mimari tasarımında, imar ve ada/parsel
durumu dikkate alınarak ısıtma, soğutma, doğal havalandırma, aydınlatma
ihtiyacı asgari seviyede tutulur, güneş, nem ve rüzgar etkisi de dikkate
alınarak, doğal ısıtma, soğutma, havalandırma ve aydınlatma imkanlarından azami
derecede yararlanılır.
(2) Mimari tasarımda dikkat edilmesi gereken hususlar
aşağıda belirtilmiştir.
a)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binaların ve iç mekânların yönlendirilmesinde, güneş,
rüzgâr, nem, yağmur, kar ve benzeri meteorolojik veriler dikkate alınarak
oluşturulan mimari çözümler aracılığı ile istenmeyen ısı kazanç ve kayıpları
asgari düzeyde tutulur.
b)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Bina içerisinde sürekli kullanılacak yaşam alanları,
güneş ısısı ve ışığı ile doğal havalandırmadan en uygun derecede faydalanacak
şekilde yerleştirilir.
c)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Mimari uygulama projesi ve sistem detaylarının, ısı
yalıtım projesindeki bütün malzemeler ve nokta detayları ile bütünlük
sağlaması, ısı yalıtımında sürekliliği sağlayacak şekilde, çatı-duvar,
duvar-pencere, duvar-taban ve taban-döşeme-duvar bileşim detaylarını ihtiva
etmesi gerekir.
ç) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binanın
yapılacağı yere ilişkin olarak yenilenebilir enerji kaynak kullanılması
imkânlarının araştırılması ile oluşturulacak raporlar, mimari çözümlerde
öncelikle dikkate alınır.
Mimari uygulamalar
MADDE 8 – (1) Mevcut binaların dış kabuğu, binanın enerji performansını
olumsuz etkileyecek şekilde değiştirilemez.
(2)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Isı
kaybeden düşey dış yüzeylerinin toplam alanının % 60’ı ve üzerindeki oranlarda
camlama yapılan binalarda pencere sisteminin ısıl geçirgenlik katsayısının (Up)
2,1 W/m2K’den büyük olmayacak şekilde tasarımlanması ve diğer ısı kaybeden
bölümlerinin ısıl geçirgenlik katsayılarının TS 825 Standardında tavsiye edilen
değerlerden % 25 daha küçük olmasının sağlanması durumunda, bu binalar TS 825
Standardına uygun olarak kabul edilir. Söz konusu binalar için ısı yalıtım
projesi ve hesaplamalar TS 825 Standardında tanımlanan usul ve esaslara göre
yapılır. Bu hesaplamalar içerisinde bu fıkrada belirtilen şartların yerine
getirildiğinin ayrıca gösterilmesi gerekir. Ayrıca, yaz aylarındaki istenmeyen
güneş enerjisi kazançları için tasarım sırasında tedbirler alınır.
(3)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4)
Yeni yapılacak binalar için ısı yalıtım raporu hazırlanmasının gerektiği
durumlarda ve mevcut binalara yapılan uygulamalarda, iç yüzeyden dış yüzeye
doğru oluşturulan katmandaki yapı ve ısı yalıtım malzemeleri, giydirme cam
cephenin iç yüzeyindeki cama yapıştırılan film tabakasının ısıl geçirgenlik
katsayısı, giydirme cam cepheli binanın bulunduğu iklim bölgesindeki TS 825
standardında tavsiye edilmiş olan ısıl geçirgenlik katsayısından büyük olamaz.
(5) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(6) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Isı Yalıtımı
Esasları, Asgari Hava Sirkülasyonu ve Sızdırmazlık Bina ısı yalıtımı esasları
MADDE 9 – (1) Binaların ısı yalıtımı hesaplamalarında aşağıda
belirtilen hususlara uyulur.
a)
Binanın Yıllık
Isıtma Enerjisi İhtiyacının TS 825 standardında belirtilen sınır değerden küçük
olması gerekir.
b)
Bitişik nizam olarak
yapılacak olan binaların ısıtma enerjisi ihtiyacı hesabı yapılırken, bitişik
nizam tarafında kalan duvarlar da dış duvar gibi değerlendirilir.
(2)
Binaları dış
havadan, topraktan veya düşük iç hava sıcaklığına sahip ortamlardan ayıran yapı
bileşenlerinin yüzeyleri, TS 825 standardında belirtilen asgari ısı yalıtım
şartlarına uygun şekilde yalıtılır.
(3)
Bina kabuğunu
oluşturan, duvar, döşeme, balkon, konsol, taban, tavan, çatı ve pencere/duvar
birleşimleri ısı köprüsü oluşmayacak şekilde yalıtılır. Mevcut binalarda ısı
köprülerinin önlenememesi durumunda, ısıyı nakleden kaplama yüzeylerinde oluşan
ısı köprüleri sebebiyle gerçekleşen ısı kaybı hesabı TS EN ISO 10211-1, TS EN
ISO 10211-2, TS EN ISO 14683 veya TS EN ISO 6946 standardına göre yapılır ve
yıllık ısıtma enerjisi ihtiyacının hesaplanmasında dikkate alınır.
(4)
Belediye hudutları
ve mücavir alan sınırları dışında, köy nüfusuna kayıtlı ve köyde sürekli
oturanların, köy yerleşik alanları civarında ve mezralarda 2 kata kadar olan ve
toplam döşeme alanı 100 m2’den küçük (dış havaya açık balkon, teras, merdiven,
geçit, aydınlık ve benzeri yerler hariç) yeni binalar ile bu alanlardaki;
a)
Yapı bileşenlerinin
ısıl geçirgenlik katsayılarının, TS 825 standardında belirtilen yapı
bileşenleri değerlerine eşit veya daha küçük
olması,
b)
Toplam pencere
alanının, ısı kaybeden dış duvar alanının %12’sine, eşit veya daha küçük olması
hallerinde
konstrüksiyonların ve ayrıntıların mimari projede gösterilmesi şartıyla, “ısı
yalıtım projesi” yapılması gerekmez. Bu durumda yukarıdaki şartların
sağlandığını gösteren bir “ısı yalıtım raporu” düzenlenmesi yeterlidir.
(5)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binanın bağımsız bölümleri arasındaki duvar, taban ve
tavan gibi yapı elemanlarında, R direnci en az 0,80 m2K/W olacak
şekilde yalıtım uygulanır.
(6)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(7) Bu Yönetmelikte belirtilmeyen hususlarda TS 825
standardına uyulur.
(8) Yapı ve yalıtım malzemelerinin standarda uygunluğu;
a)
Yapı ve yalıtım
malzemelerinin ısıl iletkenlik hesap değerleri TS 825 Ek-E’de verilmiş olup,
ısı yalıtım projesi burada verilen değerlere göre hesaplanır. Bina yapımında
kullanılacak yapı ve yalıtım malzemeleri için 8/9/2002 tarihli ve 24870 sayılı
Resmî Gazete’de yayımlanan, Yapı Malzemeleri Yönetmeliği çerçevesinde, Yapı ve
Yalıtım Malzemelerinin CE veya G uygunluk işareti ve uygunluk beyanı veya
belgesi alması zorunludur.
b) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
Birinci fıkra hükümleri çerçevesinde
beyan edilen ısıl iletkenlik hesap değerlerinin TS 825 Ek-E’deki değerlerden
daha küçük olması ve bu değerin hesaplamalarda kullanılmak istenilmesi halinde,
beyan edilen ısıl iletkenlik hesap değerlerinin hesaplamalarda kullanılabilmesi
için, Bakanlıkça bu amaç için özel olarak görevlendirilmiş bir kuruluş
tarafından, malzemenin beyan edilen ısıl iletkenlik hesap değerlerinin
belgelendirilmesi şarttır. Eğer bu belgelendirme yapılmamış ise,
hesaplamalarda, söz konusu malzemenin beyan edilen ısıl iletkenlik hesap değeri
yerine TS 825 Ek-E’deki değerleri alınır. Görevlendirilmiş kuruluşun çalışma
usul ve esasları Bakanlıkça belirlenir.
Isı yalıtım projesi zorunluluğu
MADDE 10 – (1) Bu Yönetmelik hükümleri uyarınca TS 825 standardında
belirtilen hesap metoduna göre, yetkili makina mühendisi tarafından hazırlanan
"ısı yalıtımı projesi" imara ilişkin mevzuat gereğince yapı ruhsatı
verilmesi safhasında tesisat projesi ile birlikte ilgili idarelerce istenir.
(2) Isı yalıtım projesinde;
a)
Isı kayıpları, ısı
kazançları, kazanç/kayıp oranı, kazanç kullanım faktörü ve aylık ve yıllık
ısıtma enerjisi ihtiyacının büyüklüklerinin, TS 825 standardında verilen
“Binanın Özgül Isı Kaybı” ve “Yıllık Isıtma Enerjisi İhtiyacı” çizelgelerindeki
örneklerde olduğu gibi çizelgeler halinde verilmesi ve hesaplanan yıllık ısıtma
enerjisi ihtiyacının (Q), TS 825 standardında verilen yıllık ısıtma enerjisi
(Qı) formülünden elde edilecek olan sınır değerden büyük olmadığının gösterilmesi,
b)
Konutlar dışında
farklı amaçlarla kullanılan binalarda yapılacak hesaplamalarda, binadaki farklı bölümler
arasındaki sıcaklık farkı 4 °C’den daha fazla ise ve bu binada birden fazla bölüm için
yıllık ısıtma enerjisi ihtiyacı
hesabı yapılacaksa, bu bölümlerin sınırlarının şematik olarak çizilmesi,
sınırların ölçüleri ve bölümlerin sıcaklık değerleri üzerinde gösterilmesi,
c)
Binanın ısı kaybeden
yüzeylerindeki dış duvar, tavan ve taban/döşemelerde kullanılan malzemeler, bu
malzemelerin eleman içindeki sıralanışı ve kalınlıkları, duvar, tavan ve
taban/döşeme elemanlarının alanları ve “U” değerlerinin belirtilmesi,
ç)
Pencere sistemlerinde kullanılan cam ve çerçevenin tipinin, bütün yönler için
ayrı ayrı pencere alanlarının ve “U” değerlerinin belirtilmesi,
d)
Havalandırma tipinin
belirtilmesi, mekanik havalandırma söz konusu ise, hesaplamalar ve sonuçlarının
proje raporunda belirtilmesi,
e)
Isı yalıtım
projesinde, binanın ısı kaybeden yüzeylerinde oluşabilecek yoğuşmanın TS 825
standardında belirtildiği şekilde tahkik edilmesi, gerekli çizim ve
hesaplamaların proje raporunda verilmesi,
f) Mevcut binaların tamamında veya bağımsız bölümlerinde
yapılacak olan esaslı tamir, tadil ve eklemelerdeki uygulama yapılacak olan
bölümler için, TS 825 standardında ısıtma derece gün bölgelerine göre
tanımlanmış tavsiye edilen ısıl geçirgenlik katsayılarına eşit veya daha küçük
olduğunun gösterilmesi,
g)
Mevcut binalarda
yapılacak olan esaslı tamir, tadil ve eklemelerde, uygulamanın yapılacağı
yüzeylerde oluşabilecek yoğuşmanın TS 825 standardında belirtildiği şekilde
tahkik edilmesi, gerekli çizim ve hesaplamaların raporlanması
hususunda bilgiler bulunmalıdır.
Mekanik tesisat yalıtımı esasları
MADDE 11 – (1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
Binaların ısıtma, soğutma, havalandırma ve klima gibi enerji kullanımını
etkileyen tesisatlarında kullanılan borular, kollektörler ve bağlantı malzemeleri,
vanalar, havalandırma ve iklimlendirme kanalları, sıhhi sıcak su üreticileri ve
depolama üniteleri, yakıt depoları ve diğer mekanik tesisat ekipmanları, ısı
köprüsüne yol açmayacak şekilde ve yüzey sıcaklığı ile iç ortam sıcaklığı
arasında 5°C’den fazla fark ve yüzeyde yoğuşma olmayacak şekilde yalıtılır.
(2)
Mekanik tesisat
yalıtım hesaplamaları ve uygulamalarında aşağıda belirtilen hususlara uyulur.
a) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
b)
Mekanik tesisatta meydana gelen ısı kayıp ve kazançları prEN ISO 12241:2008
standardına göre hesaplanır.
c) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
ç)
Şartlandırılan mekanların içerisinde yer alan kanallar, ısıl direnci 0,6
m2K/W’dan küçük olmayacak şekilde yalıtılır. Diğer mekanlarda yer alan ve
yalıtılması gereken kanalların ısıl direnci 1,2 m2K/W’dan küçük olmayacak
şekilde yalıtılır.
d)
Mekanik tesisat boru ve klima kanalı montajları, boruların ve kanalların
birbirleri arasındaki mesafeler ile tavan, taban ve duvarlar arasındaki
mesafeleri, hesaplamaları yapılan yalıtım kalınlıklarının uygulanmasına engel
olmayacak şekilde yapılır. Boruların ve klima kanallarının askıya alınmaları
ile kalıcı veya sabit mesnetle desteklemelerinde ısı kayıplarının ve ısı
köprülerinin oluşmasına izin verilmez.
(3)
Soğuk su ve soğutma
tesisatlarındaki borular ve soğuk akışkan taşıyan klima kanalları, ısı
kazançları ve yoğuşma riskini önlemeye yönelik olarak iki ayrı hesaplama
yöntemi sonucunda elde edilen en büyük kalınlık değeri esas alınarak dıştan
yalıtılır. Yoğuşmanın ve korozyonun önlenebilmesi için yapılan hesaplamalarda,
borunun ve kanalın yüzey sıcaklığının, çiğ noktası sıcaklığının altına
düşmemesini sağlayan yalıtım kalınlığı gözönünde bulundurulur. Soğuk su ve
soğutma tesisatlarındaki borular ve soğuk akışkan taşıyan klima kanalları açık
gözenekli ısı yalıtım malzemeleri kullanılması durumunda, yoğuşmanın
engellenmesi için dıştan buhar kesici bir malzeme ile kaplanır.
(4) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(5) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(6) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
Asgari hava sirkülasyonu ve sızdırmazlık
MADDE 12 – (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
(1)
Binalarda, derzler
de dâhil olmak üzere, ısı geçişinin olabileceği yüzeylerde, kesitlerde ve/veya
şaftlarda sürekli hava geçirmeyecek şekilde sızdırmazlık sağlayacak ve hava
geçişine engel olacak uygun malzemeler kullanılır. Binalarda iç hava kalitesini
bozmayacak şekilde gerekli kontrollü temiz hava girişi sağlanır.
(2)
Bina sızdırmazlık
hesaplarında bina kat sayısına bağlı olarak; dış pencerelerden, balkon
kapılarından ve çatı pencerelerinden kaynaklanan sızıntılar için TS EN 12207
Standardında verilen derz geçirgenlik değerleri kullanılır. Mekanik
havalandırma sistemi bulunan yalıtımlı binalarda, iç ve dış ortamlar arasında
50 Pascal basınç farkı için hesaplarda kullanılacak hava değişim sayıları TS EN
13465 Standardından alınır.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Isıtma ve
Soğutma Sistemleri Tasarım ve Uygulama Esasları Isıtma sistemleri tasarım
esasları
MADDE 13 – (1) Isıtma sistemleri tasarımında kullanılacak olan ısıl
geçirgenlik katsayıları 9 uncu maddede belirtilen şartlara göre hesaplanarak
belirlenir.
(2) Isıtma sistemi tasarım hesapları TS 2164 standardına göre yapılır.
(3)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Yeni binalarda; yapı ruhsatına esas olan toplam kullanım
alanının 2.000 m2 ve üstünde olması halinde merkezi ısıtma sistemi
yapılır. (Ek cümle:RG-28/4/2017- 30051) Bu
binalar, bağımsız bölümlerin ısı sayacı kullanılmasına olanak verecek şekilde,
tek kolon hattına sahip ısıtma sistemli ve ısı sayaçlarının bağımsız bölümün
dışında olacak şekilde projelendirilir.
(4)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Kullanım alanı 250 m2 ve üstünde olan bireysel
ısıtma sistemine sahip gaz yakıt kullanılan binalarda bağımsız bölümlerde veya
müstakil binalarda; yoğuşmalı tip ısıtıcı cihazlar veya entegre ekonomizerli
cihazlar kullanılır.
(5)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemi ile ısıtılan binaların bağımsız
bölümlerindeki hacimlerinde sıcaklık kontrol ekipmanları ile ısı merkezinde iç
ve/veya dış hava sıcaklığına bağlı kontrol ekipmanları kullanılır.
(6)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemli binaların bağımsız bölümlerinde
sıcaklık kontrol ekipmanlarının kullanılması durumunda, ısıtma tesisatı pompa
grupları zamana, basınca veya akışkan debisine göre değişken devirli seçilir.
(7)
Merkezi ısıtma
sistemine sahip binalarda, merkezi veya lokal ısı veya sıcaklık kontrol
cihazları ile ısınma maliyetlerinin ısı kullanım miktarına bağlı olarak
paylaşımını sağlayan sistemler kullanılır.
(8)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemine sahip binalardaki ısıtma sistemi
bacası kesit alanı ve yüksekliği; atık gaz kütlesi, atık gaz sıcaklığı ve
gerekli atık gaz basıncına göre TS 11389 EN 13384-1, TS 11388 EN 13384-2
standartlarındaki metotlara uygun olarak hesaplanarak bulunur. Hermetik veya
yarı hermetik doğalgazlı cihazlarda, üretici firma sistem
sertifikasyonlarındaki değerler esas alınır.
(9)
Merkezi ısıtma
sistemine sahip binalardaki kazan verimleri; katı yakıtlı kazanlarda %75’den,
sıvı ve gaz yakıtlı kazanlarda, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’nca 5/6/2008
tarihli ve 26897 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sıvı ve Gaz Yakıtlı Yeni
Sıcak Su Kazanlarının Verimlilik Gereklerine Dair Yönetmeliğin 7 nci maddesinde
belirtilen 2 yıldız (**) verim sınıfından daha düşük olamaz.
(10)
Merkezi ısıtma
sistemlerinin yerleşimleri TS 2192 standardına; gaz yakıt kullanan sistemlerin
yerleşimi de TS 3818 standardına göre yapılır.
(11)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(12)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemlerinde kullanılacak sıvı veya gaz yakıtlı cebri üflemeli brülörlü yakma sistemlerinde;
a)
Sıvı yakıtlı cebri
üflemeli brülörler kullanılması halinde;
1)
100 kW’a kadar
ısıtma sistemi kapasitesine sahip sistemlerde tek kademeli ancak hava emiş
damperi servo motor kontrollü, iki kademeli veya oransal kontrollü,
2)
100 kW-1200 kW
ısıtma sistemi kapasitesine sahip sistemlerde iki kademeli veya oransal
kontrollü, 1200 kW ve üstü kapasiteye sahip sistemlerde sadece oransal kontrollü,
3)
3000 kW üstü
sistemlerde baca gazı oksijen kontrol sistemine sahip brülörler kullanılır.
b)
Gaz yakıtlı cebri
üflemeli brülörler kullanılması halinde;
1)
100 kW’a kadar
ısıtma sistemi kapasitesine sahip sistemlerde tek kademeli ancak hava emiş
damperi servo motor kontrollü, iki kademeli veya oransal kontrollü,
2)
100 kW-600 kW ısıtma
sistemi kapasitesine sahip sistemlerde iki kademeli veya oransal kontrollü 600
kW ve üstü kapasiteye sahip sistemlerde sadece oransal kontrollü,
3)
3000 kW üstü
sistemlerde baca gazı oksijen kontrol sistemine sahip brülörler kullanılır.
(13) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
500 kW ve üstü kapasiteye sahip
kazanların kullanıldığı sistemlerde su yumuşatma veya şartlandırma veya her iki
sistem birlikte kurulur.
(14)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(15) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
Isıtma sistemleri uygulama esasları
MADDE 14 – (1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
Isıtma merkezinde yakıt türüne göre gerekli olan temiz havanın sağlanması
ve egzost havasının atılabilmesi için gerekli havalandırmanın sağlanması gerekir.
2) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
Sıvı, gaz ve katı yakıtlı merkezi ısıtma
sistemlerinde her işletme döneminin başlangıcında ve yılda en az bir kez olmak
üzere baca gazı analizi ve sistem bakımı yaptırılır. Sistem performansını da
ihtiva eden bir rapor hazırlanarak gerektiğinde ilgili mercilere sunulmak üzere
saklanır.
3)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemlerinde, baca gazı sıcaklığının
işletmeci veya yönetici tarafından izlenebilmesi için kalibrasyonu yapılmış
baca gazı termometresi kullanılır.
(2)
Kazanlarda, biri
işletme döneminin başlangıcında, diğeri ortasında olmak üzere yılda en az iki
kez baca gazı analizi, bir kez de sistem bakımı yaptırılır, sistem
performansının kontrolü yapılarak raporlanır.
(3)
Kazanlarda, baca
gazı sıcaklığının işletmeci veya yönetici tarafından izlenebilmesi için
kalibrasyonu yapılmış baca gazı termometresi kullanılır. Baca gazı sıcaklığı,
kazanların 9 uncu maddenin dokuzuncu fıkrasında belirtilen, kazan verim
sınıflarının altında verimlerde çalışmalarına sebep verecek değerden fazla olamaz.
(4) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(5) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(6) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(7)
Mevcut merkezi
ısıtma sistemli binaların bağımsız bölümlerinde sıcaklık kontrol ekipmanlarının
kullanılması durumunda, ısıtma tesisatı pompa grupları zamana, basınca veya
akışkan debisine göre değişken devirli seçilir.
(8) (Ek:RG-1/4/2010-27539)
Atık gaz ile ısı kaybı sınır değerleri,
13/1/2005 tarihli ve 25699 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Isınmadan
Kaynaklanan Hava Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliğinde belirtilen sınır
değerleri aşamaz.
(9) (Ek:RG-1/4/2010-27539)
Merkezi ısıtma sistemine sahip binalarda
ısıtılan mahallerin iç ortam sıcaklığı 15°C’nin altına düşmeyecek şekilde
tedbir alınır.
Soğutma sistemleri tasarım esasları
MADDE 15 – (1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
Soğutma ihtiyacı 250 kW’dan büyük olan konut dışı binalarda merkezi soğutma
sistemi tasarımları yapılır.
(2) Soğutma sistemlerin tasarımında seçilecek olan soğutucu
akışkanların TS EN 378 serisi standardlarına uygun olması gerekir.
(3) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
Soğutma
sistemleri uygulama esasları
MADDE 16 – (1) Soğutma sistemlerinin işletme karakteristliklerine ve
enerji ekonomisine göre ayarlarının doğru yapılması gerekir.
(2)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(3) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
ALTINCI BÖLÜM
Havalandırma ve
İklimlendirme Sistemleri Tasarım ve Uygulama Esasları Havalandırma ve
iklimlendirme sistemleri tasarım esasları
MADDE 17 – (1) Havalandırma ve iklimlendirme sistemleri tasarımında
TS 3419 ve ilgili Avrupa Standartlarına uyulur.
(2) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) İçerisinde
insan bulunan ve ısıtma döneminde içeri üflenen havanın nemlendirilmesi
öngörülmüş binalarda, üflenen havanın mutlak nemini 1 kilogram kuru hava için
10 gram veya daha az düzeyde ayarlayabilen kalibrasyonu akredite edilmiş bir
kuruluş tarafından yapılmış kontrol cihazı kullanılır.
(3) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Konut dışı amaçlı kullanılan binalarda;
a)
Bir mekânındaki özel
mekanik havalandırma sistemi, mekânda insanların bulunmadığı zamanlarda mekânın
minumum iç hava kalitesini sağlayacak şekilde otomatik sistem ile donatılır.
b)
İklimlendirme
sistemlerinde oda sıcaklığı ayar düzenekleri
kullanılır.
c)
Mahal bazında
değişken hava debisi kontrolü yapılan iklimlendirme sistemlerinde, sisteme
bağlı fanların değişken debili olması sağlanır.
(5) İklimlendirme sistemleri değişken insan yüküne bağlı
olarak değişken hava debili çalışacak şekilde iç hava kontrolü sağlayacak
mekanik tesisatla donatılır.
(6)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(7) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(8) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(9) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(10)
Yeni yapılacak
binaların 500 m3/h ve üzeri hava debili havalandırma ve iklimlendirme
sistemlerinde, ısı geri kazanım sistemlerinin tasarımları yapılarak, yaz ve kış
çalışma şartlarında minimum %50 verimliliğe sahip olması, ilk yatırım ve
işletme masrafları ile birlikte enerji ekonomisi göz önüne alındığında
avantajlı olması durumunda ısı geri kazanım sistemleri yapılması zorunludur. Bu
sistemler geçiş mevsimleri için by-pass düzeneğine sahip olmalıdır.
(11) Yeni yapılacak binalar için onuncu fıkrada belirtilen
çalışmanın tasarım aşamasında rapor halinde proje müellifi tarafından ilgili
idarelere sunulması zorunludur.
(12) Binalardaki ısıl konfor memnuniyetinin ve enerji
performansının arttırılması için gerekli kriterler EN 7730 ve TS 2164
standarlarına göre belirlenir.
(13) Klima santrallerinin sızıntı, ısı köprüsü ve ısı transfer
katsayısının EN 1886 standardına uygun olması
gerekir.
Havalandırma ve
iklimlendirme sistemleri uygulama esasları
MADDE 18 – (1) Havalandırma ve iklimlendirme sistemlerinin işletme
ve bakımında TS 5895’e uyulur.
(2) Havalandırma ve iklimlendirme sistemlerinin yerleşimlerinde TS
3420 ve ilgili Avrupa Standardlarına uyulur.
(3)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(5)
Hava kanalları
sızıntı limitleri TS EN 1507 ve TS EN 12237’ye göre belirlenir ve raporlanır.
(6) Klima santrallerinde kullanılan filtre sistemleri
üreticisi tarafından belirtilen sürelerde temizletilir veya değiştirilir ve bu
durum raporlanır.
YEDİNCİ BÖLÜM
Sıhhi
Sıcak Su Hazırlama ve Dağıtım Sistemleri Sıhhi sıcak su hazırlama ve dağıtım
sistemleri
MADDE 19 – (1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binalarda
sıhhi sıcak su sistemlerinin düzenlenmesi hususunda TS EN 14336’ya uyulur.
(2)
Sıhhi sıcak su
sistemlerinin yıllık enerji ihtiyacının belirlenmesi için gerekli hesaplamalar
prEN 15316-3-1’de verildiği şekilde yapılır.
(3)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Yapı ruhsatına esas olan kullanım alanı 2000 m2’nin
üzerindeki oteller, hastaneler, yurtlar gibi konaklama amaçlı konut harici
binalar ile spor merkezlerinde (Ek
ibare:RG-28/4/2017-30051) güneş enerjisi ile desteklenen merkezi sıhhi
sıcak su sisteminin planlanması şarttır.
(4)
Bağımsız bölümlerde
kullanılan bireysel sıhhi sıcak su hazırlama ekipmanlarının TS EN 26
standardında, merkezi sıhhi sıcak su hazırlama ekipmanlarının da TS EN 89
standardında belirtilen ısıl performansa sahip olması gerekir.
(5)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi kullanım sıhhi sıcak su hazırlama amaçlı
planlanan ve sıcak su depolanan sistemlerde, sıhhi sıcak suyun sıcaklığı 60°C
geçmeyecek tasarımlar yapılır. Ancak lejyonella etkisi olmaması için depolanan
sıhhi sıcak su sistemlerinde en az haftada 1 saat boyunca su sıcaklığı en az
60°C sıcaklıkta tutulur.
(6)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(7) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(8)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi sıhhi sıcak su hazırlama sistemlerinde
merkezi plakalı eşanjör kullanılması
durumunda, depolama sistemi olarak akümülasyon tankı kullanılır.
(9)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi sıhhi sıcak su sistemlerinde, duvar içinde kalan
tesisat da dahil olmak üzere cihaz, depo ve dağıtım hatları yüzey sıcaklığı
ortam sıcaklığının 5°C üzerine çıkmayacak şekilde yalıtılır ve her yıl bina
işletmecisi tarafından kontrol ettirilerek
raporlanır.
(10)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Sıhhi sıcak suyun ısı kapasitesi minimum kazan modülasyon
çalışma alt sınırının altında kalması halinde yaz kullanımına yönelik ayrı bir
sıcak su kazanı tesis edilir.
(11)
Konaklama amaçlı
binalarda ısıtma sisteminde buhar kullanıyor ise, sıcak su üretiminde ani çabuk
ve kolay sıcak su üreten sıcak su depolama ihtiyacı olmayan sistemler kullanır.
Otomatik kontrol
SEKİZİNCİ BÖLÜM
Otomatik Kontrol
MADDE 20 – (1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Sıvı ve gaz
yakıtlı kazanlarda yanma kontrolü için otomatik kontrol sistemleri tesis edilir.
(2)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma, iklimlendirme ve/veya soğutma sistemine
sahip binalar, her odanın sıcaklığını ayrı ayrı düzenleyecek otomatik
cihazlarla donatılır. Konut olarak kullanılan binalar hariç olmak üzere
binalarda, birbirinden ayrı mekânların farklı iç sıcaklıklara ayarlanabilmesine
imkân sağlayacak merkezi otomatik kontrol sistemi kurulur.
(3)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi ısıtma sistemine sahip konut olarak kullanılan
binalarda cihazlar, en az gidiş suyu kontrolü ve dış hava kompanzasyonu yapacak
otomatik kontrol sistemleri ile donatılır.
(4)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Merkezi iklimlendirme sistemi olan binalarda, ayarlanan
değerleri kontrol edecek otomatik kontrol sistemi bulunması şarttır. Ticari
binalarda bu cihazların, ayar değerlerine çekilmesinin yanında zamana göre de
kontrol edebilmesi gerekir.
(5)
Konut olarak kullanılan
binalar hariç olmak üzere binalarda, aydınlatma kontrolü zamana, gün ışığına ve
kullanıma göre yapılır.
(6)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) 10.000 m2’nin üzerinde olan ve merkezi ısıtma,
soğutma, iklimlendirme sistemi ve aydınlatma sistemleri birlikte bulunan
binalarda bilgisayar kontrollü bina otomasyon sistemi tesis edilir.
(7)
Sıhhi sıcak su
tesislerinde kullanılacak olan sirkülasyon pompaları, otomatik çalışmayı
sağlayacak ekipmanlarla donatılır.
(8)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Yeni yapılacak binalarda aydınlatma, ısıtma, soğutma ve
sıhhi sıcak su ihtiyacı için kullanılan enerjilerin ayrı ayrı
ölçülmesine imkân sağlayacak tasarımlar yapılır ve buna uygun ölçüm ve izleme
sistemleri tesis edilir.
DOKUZUNCU BÖLÜM
Elektrik
Tesisatı ve Aydınlatma Sistemleri Elektrik tesisatı ve aydınlatma sistemleri
MADDE 21 – (1) Binanın toplam enerji tüketimi içerisindeki
aydınlatma enerjisi payının hesaplanmasında EN 15193 standardında verilen hesap
yöntemi kullanılır.
(2)
Binalarda gün
ışığından azami derecede faydalanmak ve gereksiz yapay aydınlatmadan kaçınmak
için;
a)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Erişimi kolay el ile kontrol edilen anahtarlardan,
b)
Gün ışığından
faydalanma imkanı olan yerlerde, gün ışığı ile bağlantılı foto elektrikli
anahtarlar ile telefon, kızıl ötesi, sonik ve ultrasonik kontrollü uzaktan
kumandalı anahtarlardan,
c)
Mahalde kimse
olmadığında mekanın boş olduğunu algılayabilen ve yapay aydınlatmayı kapatan
otomatik anahtar ve sistemlerden,
ç) Zaman ayarlı anahtarlardan biri
veya bir kaçı kullanılır.
(3)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Çalışma saatleri boyunca devamlı aydınlatma gerektiren
binalarda zaman ayarlı veya gün ışığı ile bağlantılı foto elektrikli anahtarlar kullanılır.
(4)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Binalarda kullanılan genel aydınlatma lambalarının
özellikleri EK-2’de verilen tabloya göre olur.
(5)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Konut amaçlı kullanılan binalar dışındaki diğer
binalarda, içerisinde insan bulunduğu zamanlarda dâhi; idari personelin
yetkisinde olan her türlü mahallin, aydınlatmanın açılmasına ve kapatılmasına
imkân veren bir cihaza sahip olması gerekir. Bu cihaz, söz konusu mekân
içerisinde yer almıyor ise, mekândaki aydınlatma durumunun kumanda noktasından
görülmesine imkân vermesi gerekir. Sportif amaçlı ve çok amaçlı salonlar gibi
farklı aydınlatma seviyelerinin söz konusu olduğu, en az iki ve daha çok farklı
kullanım mahallerinin bulunduğu binalarda, temel aydınlatma seviyesini yalnızca
yetkili personelin artırmasına imkân verecek biçimde tedbirler alınır.
(6)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Aynı mekân içerisinde, bir pencere boşluğuna 5 metreden
daha yakın olan yapay aydınlatmalı noktalarının her birindeki toplam kurulu güç
200 W’ı aştığında, bu noktalar diğer aydınlatma noktalarından bağımsız olarak
kumanda edilir.
(7) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
Doğal aydınlatma yeterli olduğunda,
zaman ayarlı veya insan mevcudiyetini algılayan cihaz ile yapay aydınlatmanın
otomatik olarak devreye girmemesi gerekir.
(8) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
Binalarda elektrik enerjisinin verimli
kullanılması amacıyla;
a)
Özel durumlar
olmadıkça akkor flamanlı lambaların kullanılmaması, renk sıcaklığının önemli
olmadığı durumlarda A ve B sınıfı elektronik balastlı tüp biçimli fluoresan,
kompakt tip fluoresan veya sodyum buharlı lambaların tercih edilmesi,
b)
Enerji tüketimi yüksek
olan dekoratif aydınlatma gereçlerinin genel aydınlatma amaçlı kullanılmaması,
c)
Çalışma alanlarında
yeterli aydınlık seviyesini sağlayacak armatür seçiminin ve dağılımının
yapılması,
ç)
Yapılabilirliği uygun olan mekânlarda, hareket, ısı veya ışık duyarlı
ekipmanların kullanılması, özellikle merdiven boşluklarında ve çalışma
ortamlarında bulunan tuvalet, lavabo, koridor gibi mekânlarda sensörlü
lambaların kullanılması ve gereksiz kullanımların önüne geçilmesi,
d)
Daha az sayıda
armatür ve dolayısıyla daha az elektrik tüketimiyle istenen aydınlık
seviyelerine ulaşmayı sağlayacağı için, açık renk mobilya ve duvar renkleri
tercih edilmesi,
e)
Armatürlerin
verimlerini ve odalardaki aydınlık seviyesini artırmak için aydınlatma
gereçlerinin periyodik olarak temizlenmesi
gerekir.
(9)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Konut harici binaların aydınlatma enerjisi ihtiyacı
belirlenirken binanın iç aydınlatma yüküne ilaveten, güvenlik aydınlatması
hariç olmak üzere, binanın dış aydınlatma yükü de dikkate alınır.
(10)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Farklı aydınlatma seviyelerinin söz konusu olduğu mahallerin bulunduğu
konut amaçlı kullanılan binalar dışındaki binalarda, asgari aydınlatma
seviyesini yalnızca yetkili personelin artırmasına imkân verecek sistemler
tesis edilir.
(11)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Binaların elektrik tesisatı, 4/11/1984 tarihli ve 18565 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Elektrik İç Tesisleri Yönetmeliğine ve ilgili mevzuat
hükümlerine göre projelendirilir ve uygulanır.
(12)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Konut harici binaların elektrik sistemlerinde; konu ile ilgili
yönetmeliklere uygun olarak merkezi ve/veya lokal düzeyde güç kompanzasyonu yapılır.
ONUNCU BÖLÜM
(Değişik bölüm başlığı:RG-1/4/2010-27539)
Yenilenebilir
Enerji Kaynaklarının Kullanımı, Isı Pompası ve Kojenerasyon Sistemleri
Yenilenebilir
enerji kaynaklarının, ısı pompası, kojenerasyon ve mikrokojenerasyon
sistemlerinin kullanımı (Değişik başlık:RG-1/4/2010-27539)
MADDE 22 – (1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
Yeni yapılacak olan ve yapı ruhsatına esas kullanım alanı yirmibin
metrekarenin üzerinde olan binalarda ısıtma, soğutma, havalandırma, sıhhi sıcak
su, elektrik ve aydınlatma enerjisi ihtiyaçlarının tamamen veya kısmen
karşılanması amacıyla, yenilenebilir enerji kaynakları kullanımı, hava, toprak
veya su kaynaklı ısı pompası, kojenerasyon ve mikrokojenerasyon gibi sistem
çözümleri tasarımcılar tarafından projelendirme aşamasında analiz edilir. Bu
uygulamalardan biri veya birkaçı, Bakanlık tarafından yayımlanan birim fiyatlar
esas alınmak suretiyle hesaplanan, binanın toplam maliyetinin en az yüzde onuna
karşılık gelecek şekilde yapılır.
(2) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(3) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(5)
Güneş enerjisi toplayıcıları kullanımında TS EN 12975-1 ve TS 3817’e uyulur.
(6) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(7)
(Mülga:RG-1/4/2010-27539)
Kojenerasyon sistemleri
MADDE 23 – (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
ONBİRİNCİ BÖLÜM
(Değişik bölüm başlığı:RG-1/4/2010-27539) İşletme, Periyodik Bakım ve
Denetim
İşletme ve periyodik bakım (Değişik
başlık:RG-1/4/2010-27539)
MADDE 24 – (1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
Binanın enerji kullanan sistemlerinin işletmecisi, Bakanlık tarafından
belirlenecek usûl ve esaslara göre ilgili meslek odaları tarafından
düzenlenecek olan eğitimlere katılarak belge alır.
(2)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Bu Yönetmelik kapsamında binanın enerji performansını
etkileyen mimari, mekanik, elektrik ve aydınlatma gibi sistemlerin
verimlilikleri ile ilgili konularda yapılması gerekli bakımlar, testler ve
bunların peryotları, ilgili idare tarafından onaylanmak üzere tasarım
aşamasında hazırlanan raporda tanımlanır. Bu testlerin zamanında ve uygun
şekilde yapılmasından ve binanın tasarım aşamasındaki enerji performansının
altına inmeyecek şekilde işletilmesi için gerekli bakım ve onarım ve
tadilatların yapılmasından bina sahibi, yöneticisi, yönetim kurulu ve/veya
enerji yöneticisi sorumludur.
(3)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Periyodik bakımlar kapsamında gerekli tedbirlerin
alınmasıyla sistem veya ekipman verimlerinin tasarım değerinden daha düşük bir
değerde olmaması sağlanır.
(4)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Peryodik bakım ve testlere ilişkin diğer usûl ve esaslar Bakanlık
tarafından yürürlüğe konulacak tebliğ ile belirlenir.
Denetim yapacak
kurum ve kuruluşlar MADDE 24/A – ) (Ek:RG-1/4/2010-27539)
(1)
Bu Yönetmelik
kapsamında, binanın enerji tüketen ekipmanlarının, ilgili raporlarda belirtilen
periyodik bakımlarının yapılması ile ilgili denetimler Bakanlık veya Bakanlık
tarafından yetkilendirilmiş kurum ve kuruluşlar tarafından yapılır.
(2)
Denetim yapacak kurum
ve kuruluşlara bu Yönetmeliğin uygulaması ile ilgili olarak Bakanlıkça tebliğle
belirlenen eğitim kriterlerine göre eğitim verilir.
(3)
Denetim yapacak
kurum ve kuruluşlar, bu Yönetmelik kapsamındaki faaliyetleri bakımından
Bakanlığa karşı sorumludur. Bakanlık, bu kuruluşların Yönetmelik kapsamındaki
faaliyetlerini izler ve gerektiğinde denetler.
(4)
Bu Yönetmeliğin
yürürlüğe girmesinden sonra yapı ruhsatı alınan binalara yönelik olarak, yapı
kullanma izin belgesi verilmesinden sonra Bakanlık tarafından yapılan veya
yaptırılan denetimlerde enerji kimlik belgesinin gerçeğe aykırı düzenlendiğinin
veya binanın enerji tüketimi bakımından düzenlenen belgeye uygun olmadığının
tespit edilmesi halinde, bina, en geç bir yıl içinde projesine ve yapı kullanma
izin belgesi verilmesine esas olan enerji kimlik belgesindeki özellikleri
sağlayacak hale getirilir. Bu konuda, binayı inşaa eden veya ettiren gerçek
veya tüzel kişi sorumludur.
ONİKİNCİ BÖLÜM
(Değişik bölüm başlığı:RG-1/4/2010-27539)
Enerji
Kimlik Belgesi, Enerji Kimlik Belgesinde Bulunması Gereken Bilgiler ve Enerji
Kimlik Belgesi Vermeye Yetkili Kuruluşlar
Enerji kimlik belgesi düzenlenmesi (Değişik
başlık:RG-1/4/2010-27539)
MADDE
25 – (1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Enerji Kimlik Belgesi düzenlenirken
Bakanlık tarafından tebliğ ile yayımlanan hesaplama yöntemi kullanılır.
(2)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Enerji Kimlik Belgesi düzenleme tarihinden itibaren 10
yıl süre ile geçerlidir.
(3)
(Değişik:RG-28/4/2017-30051) Enerji kimlik belgesi, Bakanlık tarafından yayımlanacak
tebliğle belirlenen formatta ve muhteviyatta
düzenlenir.
(4)
(Değişik:R.G-20/4/2011-27911) Enerji Kimlik Belgesi, Enerji Kimlik Belgesi vermeye
yetkili kuruluş tarafından hazırlanır. Bu belge, yeni binalar için yapı
kullanma izin belgesi alınması aşamasında ilgili idarelere sunulur. Enerji
Kimlik Belgesi düzenlenmeyen binalara ilgili idarelerce yapı kullanma izin
belgesi verilmez. Enerji Kimlik Belgesinde yer alan bilgilerden ve bu
bilgilerin doğruluğundan Enerji Kimlik Belgesi düzenlemeye yetkili kuruluş sorumludur.
(5)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Enerji Kimlik Belgesi, yeni ve mevcut binalar için 26 ncı
maddede belirtilen bilgileri ihtiva edecek şekilde düzenlenir.
(6)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Enerji Kimlik Belgesinin bir nüshası bina sahibi,
yöneticisi, yönetim kurulu ve/veya enerji yöneticisince muhafaza edilir, bir
nüshası da bina girişinde rahatlıkla görülebilecek bir yerde asılı bulundurulur.
(7)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Enerji Kimlik Belgesi, binanın yıllık birincil enerji
ihtiyacının değişmesine yönelik herhangi bir uygulama yapılması halinde, bu
Yönetmeliğe uygun olacak şekilde bir yıl içinde yenilenir.
(8)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Enerji Kimlik Belgesinin, binanın tamamı için
hazırlanması şarttır. Ayrıca, isteğe bağlı olarak, kat mülkiyetini haiz her bir
bağımsız bölüm veya farklı kullanım alanları için ayrı ayrı düzenlenebilir.
(9)
Türk Silahlı
Kuvvetleri, Milli Savunma Bakanlığı ve bağlı kuruluşları, Milli İstihbarat
Teşkilatı Müsteşarlığı binaları ile mücavir alan dışında kalan ve toplam inşaat
alanı 1.000 m2’den az olan binalar için Enerji Kimlik Belgesi düzenlenmesi
zorunlu değildir.
(10) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(11) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(12) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(13)
(Ek:RG-1/4/2010-27539)
(Değişik:RG-28/4/2017-30051) Enerji kimlik belgesi BEP-TR kullanılmak
suretiyle düzenlenir. BEP-TR’ye erişim yetkisi, enerji kimlik belgesi vermeye
yetkili kuruluşlara verilir. Ancak, bu yetki, enerji kimlik belgesi düzenlemeye
yetkili kuruluş adına, düzenlenen eğitimlere katılmak suretiyle enerji kimlik
belgesi düzenlemek üzere Bakanlık tarafından BEP-TR’ye erişim yetkisi verilen
gerçek kişiler tarafından kullanılır. Bu kişilerin çalışmakta olduğu
kuruluşlardan ayrılmaları ve enerji kimlik belgesi düzenlemeye yetkili bir
başka kuruluşta çalışmaları halinde, ayrıca eğitim ve sertifikalandırma
programına katılmalarına gerek olmaksızın, çalışmakta olduğu kuruluşun isteği
üzerine BEP-TR’ye erişim hakkı yeni çalıştığı kuruluş adına tanımlanır.
(14)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) (Değişik:RG-28/4/2017-30051) Tüzel kişi adına, bünyesindeki herhangi bir gerçek kişi
tarafından düzenlenen enerji kimlik belgelerinin ilgili mevzuata uygun şekilde
düzenlenmesinden, düzenleyen ilgili gerçek kişi veya kişiler ile birlikte
kuruluşun sahibi veya yöneticisi müteselsilen
sorumludur.
(15) (Ek:RG-1/4/2010-27539)
Binalar veya bağımsız bölümlere ilişkin
alım, satım ve kiraya verme ile ilgili iş ve işlemlerde enerji kimlik belgesi
düzenlenmiş olması şartı aranır. Binanın veya bağımsız bölümün satılması veya
kiraya verilmesi safhasında, mal sahibi enerji kimlik belgesinin bir suretini
alıcıya veya kiracıya verir.
Enerji kimlik belgesinde bulunması gereken bilgiler
MADDE 26 – (1) Enerji Kimlik Belgesinde, binanın enerji ihtiyacı,
yalıtım özellikleri, ısıtma ve/veya soğutma sistemlerinin verimi/etkenliği ve
binanın enerji tüketim sınıflandırması ile ilgili bilgilerle birlikte;
a)
Bina ile ilgili
genel bilgiler,
b)
Düzenleme ve
düzenleyen bilgileri,
c)
Binanın kullanım
alanı (m2), ç) Binanın kullanım amacı,
d)
Binanın ısıtılması,
soğutulması, iklimlendirmesi, havalandırması ve sıhhi sıcak su temini için
kullanılan enerjinin miktarı (kWh/yıl),
e)
Tüketilen her bir
enerji türüne göre yıllık birincil enerji miktarı (kWh/yıl),
f)
Binaların kullanım
alanı başına düşen yıllık birincil enerji tüketiminin, A ile G arasında değişen
bir referans ölçeğine göre sınıflandırılması,
g)
Nihai enerji
tüketiminin oluşturduğu sera gazlarının kullanım alanı başına yıllık miktarı
(kg CO2/m2-yıl),
ğ) Binaların kullanım alanı başına düşen yıllık sera gazı salımının, A
ile G arasında değişen bir referans ölçeğine göre sınıflandırılması (kg CO2/m2-yıl),
h)
Binanın aydınlatma
enerjisi tüketim değeri,
ı) (Değişik:RG-1/4/2010-27539) Birincil
enerji tüketimine göre, enerji sınıfı,
i)
(Değişik:RG-1/4/2010-27539) Nihai enerji tüketimine göre, CO2 salımı sınıfı
j)
(Ek:RG-1/4/2010-27539) Binanın yenilenebilir enerji kullanım oranı gösterilir.
Enerji kimlik belgesi
vermeye yetkili kuruluşlar
MADDE 26/A – (Ek:RG-1/4/2010-27539)
(Değişik:RG-28/4/2017-30051)
(1)
Yeni binalar için;
Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliğine bağlı ilgili meslek odası tarafından,
adına düzenlenmiş serbest müşavirlik ve mühendislik hizmetleri belgesi ile
enerji kimlik belgesi düzenleme eğitimini başarı ile tamamlayan personel
bulunduran gerçek veya tüzel kişilere Bakanlıkça enerji kimlik belgesi verme
yetkisi verilir.
(2)
Mevcut binalar için;
enerji kimlik belgesi düzenleme eğitimini başarıyla tamamlayan personel
bulunduran 5627 sayılı Kanun kapsamında bina kategorisinde yetkilendirilmiş olan
enerji verimliliği danışmanlık şirketlerine Bakanlıkça enerji kimlik belgesi
verme yetkisi verilir.
(3)
Ayrıca mevcut
binalar için; aşağıda belirtilen şartları sağlayan gerçek veya tüzel hukuk
kişileri de, bu şartların sağlandığının ilgili Çevre ve Şehircilik İl
Müdürlüğünce tespit edilmesi üzerine Bakanlıkça enerji kimlik belgesi vermeye yetkilendirilir:
a)
Türk Mühendis ve
Mimar Odaları Birliğine bağlı ilgili meslek odası tarafından adına düzenlenmiş
serbest müşavirlik ve mühendislik hizmetleri belgesine sahip olmak.
b)
Enerji kimlik
belgesi düzenleme eğitimini başarıyla tamamlayan personel bulundurmak.
c)
Enerji Kaynaklarının
ve Enerjinin Kullanımında Verimliliğin Artırılmasına Dair Yönetmelik uyarınca
düzenlenmiş Etüt-Proje Sertifikasına sahip personel bulundurmak.
ç) Türk Akreditasyon Kurumu tarafından akredite edilmiş
ulusal veya uluslararası laboratuvarlar tarafından kalibre edilmiş ve
etiketlenmiş ısı ve sıcaklık görüntüleme cihazına sahip olmak.
(4) Kamu kurum ve kuruluşları; enerji kimlik belgesi
düzenleme eğitiminde başarılı olan bünyelerindeki personeli ile binalarına
enerji kimlik belgesi düzenleyebilir.
(5)
Enerji kimlik
belgesi vermeye yetkili kuruluşların bu belgelerin düzenlenmesi ile ilgili
faaliyetlerinin denetimi Bakanlık tarafından yapılır veya yaptırılır. Enerji
kimlik belgesi vermeye yetkili olanların yetkilerini kötüye kullandıklarının
veya gerçeğe aykırı belge düzenledikleri tespit edilen enerji verimliliği
danışmanlık şirketleri Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığına; diğer gerçek veya
tüzel kişiler ise ilgili meslek odasına bildirilir ve haklarında yapılacak
inceleme ve soruşturma sonuçlanana kadar bunların enerji kimlik belgesi verme
yetkileri askıya alınır. Bakanlık tarafından yapılan bildirimler neticesinde,
serbest müşavirlik ve mühendislik hizmetleri belgesi veya 5627 sayılı Kanun
kapsamında aldıkları yetki belgesi iptal edilenlerin veya bu belgeleri bir yıl
içinde üç defa askıya alınanların enerji kimlik belgesi verme yetkileri, bir
daha verilmemek üzere Bakanlık tarafından iptal edilir.
(6) Bu madde kapsamındaki eğitimler ile ilgili usul ve
esaslar Bakanlık tarafından yürürlüğe konulacak tebliğ ile düzenlenir.
Yıllık enerji ihtiyacı
ONÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Yıllık Enerji İhtiyacı
MADDE 27 – (1) (Değişik:RG-1/4/2010-27539)
Binanın ısıtma, soğutma, aydınlatma ve sıhhi sıcak su konularındaki enerji
ihtiyaçları öncelikli olmak üzere, yıllık enerji ihtiyacının hesaplanması ile
ilgili usûl ve esaslar Bakanlık tarafından Resmî Gazete’de yayımlanan tebliğ
ile belirlenir.
(2) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(3) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(4) (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
(5) (Ek:RG-1/4/2010-27539)
BEP-TR yöntemine göre enerji kimlik belgesi alacak olan yeni binalar D
sınıfı ve daha fazla enerji tüketimine ve CO2 salımına sahip olamaz.
Yürürlükten kaldırılan
yönetmelik
ONDÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Geçici ve Son Hükümler
MADDE 28 – (1) 9/10/2008
tarihli ve 27019 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Binalarda Isı Yalıtım
Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.
EK MADDE 1 –
(Ek:RG-1/4/2010-27539)
(1) Bu Yönetmelik kapsamında ihtiyaç duyulan binanın soğutma enerjisi
ve aydınlatma enerjisi ihtiyacı hesabı ile ilgili standartlar, TSE tarafından
çıkarılır
Standardların
belirlenmesi
GEÇİCİ MADDE 1 – (Mülga:RG-1/4/2010-27539)
Tebliğlerin çıkarılması
GEÇİCİ MADDE 2 – (Değişik:RG-30/6/2010-27627)
(1) Bu Yönetmelik kapsamında ihtiyaç duyulan enerji
performansı hesaplama yöntemleri ile ilgili konulardaki tebliğler, Bakanlık
tarafından, 1/1/2011 tarihine kadar çıkartılır.
Mevcut binalara enerji kimlik belgesi verilmesi (Değişik
başlık:RG-1/4/2010-27539)
GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Mevcut binalar ve inşaatı devam edip henüz yapı
kullanım izni almamış binalar için Enerji Verimliliği Kanununun yayımı
tarihinden itibaren on yıl içinde Enerji Kimlik Belgesi düzenlenir.
Enerji Kimlik Belgesi
Verilmesi
GEÇİCİ MADDE 4 – (Ek:RG-1/4/2010-27539)
(Değişik:RG-30/6/2010-27627)
(1) Bu Yönetmeliğin 25 inci
maddesi 1/1/2011 tarihine kadar uygulanmaz.
GEÇİCİ MADDE 5 – (Ek:RG-28/4/2017-30051)
(1) Bu Yönetmeliğin 25 inci
maddesinin on beşinci fıkrası 1/1/2020 tarihine kadar uygulanmaz
Yürürlük
MADDE 29 – (1) Bu Yönetmelik yayımlandığı tarihten bir yıl sonra
yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 30 – (1) Bu Yönetmelik
hükümlerini Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.
|
Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete’nin
|
|
Tarihi
|
Sayısı
|
|
5/12/2008
|
27075
|
|
Yönetmelikte Değişiklik Yapan Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî
Gazetelerin
|
||
Tarihi
|
Sayısı
|
|
.
|
1/4/2010
|
27539
|
.
|
30/6/2010
|
27627
|
.
|
19/2/2011
|
27851
|
.
|
20/4/2011
|
27911
|
.
|
28/4/2017
|
30051
|
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder